|
Атасынан тууган кыз
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 15:54 » Билдирүү # 1 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
«Атасынан тууган кыз»
Кубат менен Сырга бири-бири менен сүйүшүп жүрүп үйлөнүштү. Ынтымактуу. Айрыкча Сырга кош бойлуу болгондон бери Кубат ага астейдил мамиле кылып, оор жумуш жасатпай, аярлап турчу болду. Сырга да ага бел байлап, эркелеп да көп жумушту ага түртө салган да эмес. Экөө бир бирине эриш-аркак болуп, жашоолору кубанычтуу өтүп жатты. Акыры күткөн күн келип Сырга ичи катуу ооруганынан ойгонуп кетти. Түн бир оокум. Кубатты ойготту эле ал карбаластап тура калып, чебелектеп машинасы бар коңшуларын кыдырып кетти. Ал машина таап келгиче Сырганын толгоосу бышып чыдай албай калганда Кубат эки кошуна аялды ээрчитип жетип келди. Сырга эми негедир төрөй албай кыйналып жатты. Эптеп-септеп машинага көтөрүп салышты да төрөтканага жеткенде врачтардын күчү менен эптеп кыз төрөп алды. Бирок тагдыр деген өтө оор сыноону башка салып, Кубат Сыргасынын кызын гана белекке алып калды... Төрөгөндөн кийин эки күн температура болуп жатып Сырга жарыкчылык менен кош айтышты. Кубаттын эки агасы, бир карындашы бар эле. Атасы эбак эле тиги жайдан орун алып кеткен. Ыйлап-сыктап: "Сырганы "жутуп" койду, желмогуз" , - деп адегенде кызын карабай жүрдү Кубат. Анан күндөн күнгө күлүп, кыял -жоругу чыга баштаганда кайгысы унутулуп кызын жакшы көрө баштады. Кызынын атын Эстелик деп коюшкан. Жумуштан келип эле Эстелигин колуна алып эркелетип калат. Апасы аны ойдогудай караганга кызы балтайып балтыр бешик болуп калган.
Убакыт деген уттурбайт эмеспи. Бат эле Эстелик чоңоюп, апасына окшошуп баратты. Кубат бул арада эки жолу үйлөнүп, эки жолу ажырашты. Сыргадан кийин турмушу жакшыра койгон жок. Ошентип Кубат кызынын бой жетип баратканын сезбей калды. Эстелик он бирге караганда аны баккан апасы да ажалга моюн сунуп берди.
Кубат кызы экөө бир тамда оокаттарын кылып, күн өтүп жатты. Кубат Эстеликти кучактап жатат да чачтарынан сылап, жыттап жатып бир жаман ойго берилип алганын өзү да билбей калды. Күндө кучактап жатат, көнгөн адаты боюнча кучактап жатып бүт денесин кармалап барып, өзүн өзү токтото албай мууну калтырап, эмне кылып жатканын өзү сезбей калчу болду. Ошентип жатканда кучактап, кармалап жатканга Эстелик да көнүп калды. Эч нерсе менен иши жок наристе кыз атасынын кармалап жатканын түшүнбөсө деле керек.
Өзүн өзү тыйып, арам ойдон алыстоого өзүн зордоп көндүрүп жүрүп арадан эки жыл өтүп кетти. Аял аттууну ойлобой эле, өзүнүн кызын жакшы көрүп туруп алчу болду. Ошондон улам карындашына барып: "Мен эки жакка кеткенде кыз бала жалгыз калат экен, балдарыңа кошуп багып ал!" - деп алып барып берди эле, бир айга жетип-жетпей ал кайра алып келип берди: "Балдар менен батышпайт экен" - деп. Аргасы кеткенде эки агасына да айтып көрдү, бирок алар да макул болбой коюшту. Ошентип кызы экөө кайрадан чогуу жашап калышты. Бул кезде Эстелик өзүнчө жатчу. Бир күнү кызын кучактап өөп: "Кызым, менин койнума жатасыңбы?" - деди эле: "Ооба ата, коркот экемин жалгыз жатканда" , - деди.
Кайрадан бир төшөктө кызы экөө кучакташып жатышат. Акырын кыз уктаганда өзүнүн эркин кармай албай калган Кубат шымын шыпырды эле, Эстелик: "Ата, эмне кылып жатасыз, шымыңызды эмне шыпырдыңыз? " - деп сураганда Кубат: "Жата бер кызым, бир оюн көрсөтөм сага, эч нерсе болбойт", - деди да сөөмөйү менен кызынын жан жерин чукуп кирди. "Ата, ооруп кетет экен!" - деди кыз. "Эч нерсе болбойт, оорубайт, бираз жөн жатсаң". Кубат ошол күнү Эстеликти кыз атынан жаңылтты. "Ушул да оюнбу?" - деген Эстелик ыйлап тим болду. Ошол күндөн баштап күндө коюнуна алып жатып өз билгенин кылып жүрө берди. Эстеликтин: "Өзүмчө эле жатайынчы, ата", - дегенине болбой коюнуна алып жатып алат. Бара-бара кыз чоңойо берди. Кубат өз кылган ишин ойлогондо: "Эми эмне болот?" - деп чоочуганы менен төшөккө келгенде аялындай эле жатып алчу болду...
Күндөн күнгө бойго жетип чоңойо баштаган кыз толгонсуп баратты. Аны байкаган Кубат катуу ойго түштү: "Эгер билинип калса экөөбүздүн тең абийирибиз төгүлөт", - деп минген атын сатып, апасынан калган бирин-экин майда жандык менен жалгыз уюн сатты да, кызын ээрчитип шаарга кетмек болду. Коңшу-колоңдоруна: "Бул жерде кылаар иш да жок, тырмактай кызды жалгыз таштабай алып эле кетейин, там-ташка көз сала тургула, кокус ал жактан жайлуу орун тапсам тамды да сатып биротоло кетемин", - деди да, жөнөп кетти.
Шаарга келгенден кийин Ош базарынын айланасынан квартира жалдап, кызы экөө жашап калышты. Экөө баягыдай эле күндүз "ата-бала" , түнкүсүн "эрди-катын" болуп жүрө беришти. Арадан эки ай өткөндө Эстеликтин боюнда бар экени билинип, Кубат аябай кейип, кызына билгизбей ичтен санаа тартып калды. Ошол кезде Эстелик болсо атасынан уялбай эле кайра кечтин кирүүсүн, түнкү оюнду самап күтө баштачу болгон. Бир күнү үйдө олтуруп эле ичинин "бүлк" этип кыймылдап кеткенинен чоочуп кетти...
Кубат болсо ошол күндөн баштап башкача ойлоно баштады: базарда күйөөсү жок келиндердин бирөөнү эптеп аялдыкка алууну чечти.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 15:58 » Билдирүү # 2 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Эртеси Кубат: "Кызым, бүгүн сага апа апкелем, үйлөнбөсөм болбой калды, сен күйөөдөн чыккам деп кой", - деп, жумушка кетти.
Эстелик ыйлап да, кайгырып да жатып, минтип ойлоп алды: "Эмне экен, аял алса ала берсин", - деген менен кадимкидей атасын кызганып жатты кимдир бирөөдөн.
Түш оой Кубат чын эле бир келинди ээрчитип келип калды. Тамак-ашты мол алып келген экен, тамак жасалып конок каадасы бүткөндөн кийин жатууга камынышты. Бир комната өжүрөнүн тигиндейрээк бир бурчуна Эстелик жатты.
Кубат менен келин экөө төргө жатышты. Эстеликтин эс-дарты эле: "атасы менен тигил аял кантип жатат, качан оюн ойнойт", - деп жатып уктап кетиптир. Тигилер болсо эбак эле уктап калышкан бул кезде.
Күндөр өтө берди. Эстеликтин ичи күндөн күнгө чоңоюп, төрөөр маалы болуп калган. Эстеликтин жашы он жетиге толо элек эле.
Ал аябай санаачыл болуп кетти. Бир туруп тагдырына капа, бир туруп: "Апам өлбөсө мындай болбойт элем", - деп ойлоп алат да, кеч киргенде негедир атасын самап туруп алчу. Бирок бул кезде Кубат тигил аялды никелеп алган эле.
Күткөн күн келип, Эстелик толготуп уул төрөдү, төрөгөндө баласынын ар мүчөсү жабышкан, буту-колу жарганат сымал бала төрөдү. Бет түзүлүшү адам, жынысы адам, калган бөлүгү жарганат же бир жаныбардын түспөлүндөй экен. Кубаттын аялы кыздын баласын күйөөсүнө көрсөттү эле, ал аны таза чүпүрөккө ороп, күрөк алып чыгып кетти да, көптөн кийин келди. Эстеликке "бала өлүк төрөлдү" деп коюшту. Чынында баланы тирүү эле бойдон көөмп салганын ал билген жок. Эстелик баланы көрсө чоочуп калат деп ойлоду атасы ичинен тынып. Анткени менен кызынын бактысына балта чапканын кеч түшүндү....
Он, он беш күн өткөндөн кийин Эстелик абдан тыңып калды. Үйдө олтуралбай базарга чыккысы келет. Дагы бир күнү атасы түштө үйгө кирип келди да, кызын кучактап өөп жатып, заматта төшөккө жата калышты. Ошондон кийин Кубат күндө түштө үйүнө келип кетчү болду. Эстелик болсо аны кадимкидей күтөт.
Бирок Кубат ичинен ойлонду: "Кой, минтип жүрө берсек болбойт, муну башка жакка ишке орноштуруп, кыз-келиндер менен жашай турган кылайын, антпесем болбойт", - деп ойлоп, Эстеликке жумуш издей баштады...
Бир күнү Кубат кечки дасторкон үстүндө:
- Эстелик, сен эми бөлүнүп жашап, жумуш издеп өзүңчө болушуң керек, кызым, - деди.
- Эмне үчүн? Чогуу эле жашай берсек болбойбу?
- Жок, кызым, эми сен өз алдыңча жашашың керек.
- Макул! - деген Эстелик көңүлсүз баш ийкеди да, сыртка чыгып кетти.
Кубат олтурган ордунда көпкө ойлуу тамеки чегип олтурду да, тамекинин бөчөгүн ыргытып, төргө жамбаштап жатып алды.
Ошол бойдон Кубат Эстеликти "иште", "бөлүн" деп айтпады. Эстелик деле жумуш издеп, же өзүнчө жашоону ойлогон жок. Тек гана атасына жини келчү болду. Колунан келсе өлтүрүп таштагысы келет.
Эстелик сыртынан билгизбегени менен, Надираны жек көрөт. Кеч кире баштаганда эле өзүнөн өзү кыжаалат болуп аялуу бир нерсесинен ушул Надира ажыратып, бөлүп жаткандай болуп, аны аябай жаман көрүп кетет. Ал болбосо атасы аны кучактап жатпайт беле...
Кубат деле Эстеликти кичинесинен бери койнуна алып жатып, аялындай эле сылап-сыйпап эркелеткенге көнүп калган эме - ар дайым дасторкондо олтурганда андан көзүн ала качып, карабаганга аракет кылат. Кокусунан көздөрү чагылыша кетсе жүрөгү "зырп" этип, негедир отурган эле жеринен сагынганын жазып басып калгысы келип кетчү, анан калса Эстелик он жетиге эми гана келбедиби, ал бойго жеткен сайын Сыргага окшошуп, кой көздөрү капкара болуп, узун кирпиктери төгүлүп, супсулуу кыз болуп келе жатты. Ан сайын Кубат өзүнүн жаш чагын эстеп, Сырга өлбөй эле өзү менен чогуу жашап келе жаткандай сезип жүрөгү алып уча, Эстеликти жетелеп алып кайдадыр алыс жактарга кетип калгысы келет. Ошол саамда уят, намыс, абийир дегенди унутуп баарына кол шилтеп баса бергиси келет, бирок антүүгө кудурети жетпейт...
Эстеликтин жашында төрөп, аял болуп калганына өзү күнөөлүү экенин ойлогондо, эми ал бузулуп баратканын көрсө да, аны тыйып же жемелей албасын билет. Эмнеси болсо да өз алдынча иштеп, турмуш куруп кетсе баары түш көргөндөй унутулаарын ойлогондо эс ала түшөт.
Эстелик болсо Надира менен атасынын жатканын көргүсү келет. Бирок алар негедир жөн гана уктай беришкендей сезилет. Эстелик кээде: "Эмнеге мени өз атам ушинтип аял катары пайдаланып жүрдү экен? Эми мен кимге керекмин? Ал антпесе мен аны эмнеге кызганмак элем?" - деп толгон-токой ойлорду бир ойлонуп жатып уктап кетет.
Бир күнү өзү теңдүү бир кыз менен таанышып калып, сөз арасында:
- Мен квартирага чыгайын дедим эле, силерде бош квартира жокпу? - деди.
- Как раз бир орун бар бизде.
- Анда мен эртең эле келем.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:01 » Билдирүү # 3 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Кечинде Кубат жумуштан келгенде Эстелик:
- Мен квартира таптым, эртең кетем, - деди.
- Туура кыласың, кызым, - деген Кубат сүйүнүп кетти.
Эстелик өзүнө тиешелүү буюмдарын алды да, эртеси эле бөлүнүп кетти.
Кубат оор жүктөн кутулгандай болуп эс ала түштү. Бирок көңүлүнүн тереңинде аны кимдир бирөөдөн тымызын кызганып жатты...
Надира ата-баланын ал сырын кайдан билсин:
- Тим эле койсоң биз менен жашай берет эле да, - деди ал кеткенден кийин.
- Тим кой, өзүнчө жашаганга үйрөнсүн! - деди да, Кубат чөгө түштү заматта.
Канчалык өзүн кармап, намыстанганы менен Эстеликти абдан жакшы көрчү. Эч кимге ыраа көрбөй өзү менен эле алып жүрө бергиси келчү, бирок эртели-кеч абийири төгүлүп элге уят болуп калгандан коркот.
Эгер эркек башы менен митайымдык кылып айылдан көчө качпаганда, эмгиче эмне деген уу-дуу кеп болмок да, абийири төгүлмөк. Кубат өзү мүнөзү түнт, намыскөй - бир айтканынан кайтпаган жигит эле.
Надираны никелеп алганы менен, ага көңүлү да жок эле. Чынында жок эле жерден бир сүйлөшүп, таанышып калганда ээрчитип келе берген. Антпесе эмдигиче абийири төгүлөт беле? Надира жоош момун, көп сүйлөбөгөн, ушак-айың менен иши жок, бир мүнөздүү келин. Эстелик төрөгөндө ошол эч кимге ичи-жигин билгизбей кан-сөлүн жууп эптеп жымырышпадыбы.
Мурун турмушка чыгып күйөөдөн жолу болбогон Надира ушул Кубатка келгени сөгүү укпай, токмок жебей оңуп эле калды. Кубатта андай сапат жок болчу, бирок Надирага деген анда жылуулук же бир жакшы көрүү жок эле, болгону ага кир-когун жууганга деле бир аял керек эмеспи, жүрө берсин деп гана эркектик милдетин аткарып коюп жүрө берди. Ал эми Надира жаш эмеспи - ага эркелегиси, назданып кумар кандыра ойногусу келет, аны Кубат сезип турса да суз мамилесинен жанбады.
Эстелик кеткен бойдон келбеди. Кубат аны ойлоп кыжаалат ойго батчу болду: "Ким менен, эмне кылып жүрөт болду экен?" - деп. Кетээрде анын колуна эки жүз сом берип жөнөткөн.
Өзүнчө ээн болуп көрбөгөн Эстелик квартирага келген күндөн эле шарактаган кыздарга бат эле аралашып кетти. Ал чынында атасынан алыстап, кыздарга кошулуп көргөн эмес. Эми ээн-эркин жыргап эле калды. Күнүнө балдар менен көчөдө сүйлөшүп туруп кеч жатышат. Ошентип жүрүп Эстелик бир жигит менен таанышып калды. Бир күнү ал Эстеликти туулган күнгө чакырды эле, каршы болгон жок.
Ошол күнү анын бактысынын дагы бир жолу тескери жакка бурулганын билген жок. Анткени Бакыт Эстеликти кыз экен деп ойлоп чын дили менен жакшы көрө баштаган болчу. Эстелик болсо Бакыт аны кучактап өөп койсо эле андан ары жагына өзү аракет кылып жатууга даяр болуп калганын көрүп, Бакыттын ичи муздап калды.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:05 » Билдирүү # 4 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Жаңылуу, тагдырдын татаал жолунан адашуу, жарык жолуң караңгыга айланып азапка кабылуу. Эстелик бул жолу байкоосуздан Бакытка өз сырын алдырып алганын байкаган жок. Алар сыртка чыгышкан эле. Бакыт Эстеликти кучактап өөп, чачынан сылап, бооруна кысып келатканда ал негедир өзүн башкаралбай шарт эле Бакыттын шымынын куруна асылганда ал байкамаксан боло Эстеликти кучагынан бошото үйдү көздөй колдон ала жетелеп жөнөдү. Кыжаалат ойго түшкөн Бакыт жаштардын ичинде өзүн шайыр, шатман болууга аракеттенди. Бирок ичинен көп кыздын ичинен арасынан ушул Эстеликке көңүлү түшүп калганына өкүнүп да, санааркап да турду. "Эмнеге ушундай татынакай кыздар бузулуп баратат? Кантип эле? Балким, андай эместир?" - деген ойлор биринин артынан бири келип алагды болуп олтурса да сыртынан жайдаңдап, тамаша сөздөрдөн ыргытып олтурду. Туулган күн шаңдуу күлкү, шайыр ыр менен коштолуп, түн ортосу оой бергенде аяктап, Эстеликти Бакыт квартирасына жеткирип келди да, сылык кана бетинен өөп коштошуп жөнөп кетти.
Бой жеткени жигит менен жанаша басып мындай мамилени башынан өткөрүп көрбөгөн Эстелик бул жолу аябай ызаланды. Ал өзүн Бакыт теңсинбегендей сезди. Болбосо башка жигиттер таанышкандан кийин эле сыйлап, жан алы калбай сулуулугуна суктанып бат эле... "Эмне, Бакытка жакпай калдымбы?" Толгон-токой санаа менен алпурушуп, бөлмөсүнө келди да, кийимин чечинбеген бойдон жата кетти. Негедир анын делебеси козголуп, эркекти каалап жатты, кыялында көнгөн эле атасынын моюнуна колун арта салып эркелеп, баягысындай эле коюнуна кирип кеткиси келип турду.
Бирок... Бирок азыр атасы алыс эле да, анын коюнунда башка бирөө бар да... Кайрадан ордунан тура олтуруп алып ыйлап кирди: "Уятсыз! Убалым ошол атама жетсин!! !"
Көпкө чейин уктай албай ары бир оонап, бери бир оонап жатып уктап кеткен Эстелик эртең менен көзүн ачса күн көтөрүлүп калган экен. Жан-жагындагы кыздардан дайын жок, туруп эшикке чыгып кеткен окшойт. Кечээги кичине ичкен виного башы ооругансып калыптыр. Ичпейм десе да болбой бир аз кыстап коюшкан эле. Кайрадан Бакыт жөнүндө ойлой кетти... Кызык, эмнеге ушундай эркектер болот, башка эркектер таанышаары менен эле... Негедир азыр Бакытты көргүсү келди. "Сүйүп калган жокмунбу?" Өз оюнан өзү коркуп кетти. "Ал мени сүйбөсөчү? Сүйгөн күндө да кыз эмесмин да!" Ушул ой жүрөгүнүн башын "тыз" эттирип жиберди. "Убалым жетсин атама..."
Көзүнүн тегерегине жаш толо түштү. "Менин тагдырым ушул беле?! Башка кыздардай эле тарбиялап чоңойтсо болбойт беле, ай кудай ай. Энем тирүү болгондо эмне..."
- Ай Эстелик, турбайсыңбы, сени Бакыт чакырып жатат, - чогуу жашаган Кайнар сырттан кирип Эстеликти ойготмок болду.
Ойгоо, көзүн жумуп жаткан калыбында Бакыттын келгенин угуп жүрөгү "зырп" эте түштү. "Эмнеге келди экен?"
Аңгыча Кайнар келип Эстеликтин төшөгүн тарта бежиреп кирди:
- Түшкө чейин уктайсың го тим койсо! Тур, эшикте жигитиң күтүп атат.
- Эмнеге келиптир, кечинде эле кетпеди беле?
- Кайдан билем, мага айтып коймок беле. Тур, эртерээк чык!
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:08 » Билдирүү # 5 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Эстелик жазылып жаткан узун чачын жыйып желкесине түйө салды да, ордунан туруп төшөгүн жыя коюп, бетин жууганы чыкты. Жуунуп келип өзүн бир сыйра ирээтке келтирип алгандан кийин, сыртка карай басты. Уйкусу тынч, жакшы эс алганга Эстеликтин көңүлү көтөрүңкү болуп, негедир жаштык курагы жаңыдан толуп-болуп келаткан неменин жүрөгү элеп-желеп болуп, өзүнөн өзү эргип турду. Ал азыр чындап эле Бакытты көргүсү келип турганда анын келип калганы ого бетер шердентти. "Балким, ал деле сүйүп калсачы?" Муңайып кетти. "Болбойт ко, кудай ай, менин кимге керегим бар?!..."
- Кандай, Эстелик, жакшы эс алдыңбы? - оюнун аягына чыгарбай Бакыт тосо чыкты алдынан.
- Жакшы, дурус эле эс алдым, өзүңөрчү?
- Абдан жакшы, таң атпай кайрадан сени көргүм келди. Анан келип калдым.
- Келгениң жакшы.
- Мен сени менен сүйлөшсөм дедим эле, эгер убактың болсо...
- Убакыт болгондо канча: бир саатпы, же бир күнбү? - Эстелик тамаша аралаштыра күлүп сүйлөдү.
- Бир саатка болсо бир саатка, бир күнгө болсо андан бетер жакшы!
Эстелик ушул саамда жооп берүүнүн ордуна Бакытты телмире тиктеген бойдон туруп калды. Анын дилинде "арман" , "ыза", "санаа" удургуп жатты...
Буюктурган бороондогу аяздай ичин тызылдатып, жүрөгү боздоп ыйлап жатты. Бир мүнөттүн ичинде, бир көз карашында канчалык аянычтуу тагдыр жатканын Бакыт билбесе да Эстеликтин жүзүнүн бозоро түшкөнүнөн коркуп кетти:
- Эстелик, сага эмне болду, эмне өңүң өзгөрүп кетти? - чебелектеген Бакыт Эстеликти колтуктай калды.
Ошондо гана эсине келе түшкөн Эстелик:
- М-м... жөн эле, эч нерсе деле болгон жок..., - көзүнө тегерене түшкөн жашты көргөзгүсү келбей тескери бурулуп кетти.
- Макул, бүгүн убактың болбосо дагы бир күнү сүйлөшөөрбүз, бүгүн эс алчы.
- Ооба, бүгүн менде убактым жок, чын эле чарчап турам...
- Макул анда, мен кеттим! - колун суна Эстеликти жадырай карады Бакыт.
- Жакшы бар! - Эстелик да колун сунганда Бакыт колунан өөп коюп:
- Эс алчы, Эстелик, коркуп кеттим, мен барайын, кир, кирип эс ал! - деди да жөнөй берди.
Эстелик унчукпастан узап бараткан уландын караанын телмире тиктеп тура берди. Өзүнөн бир же эки жаш улуу жаркылдаган жигиттин мамилеси баштагыларга окшободу, негедир абдан сылык, сыйкор эле. Анан калса назиктигичи. "Көзүм толо жаш, көкүрөгүм толо ыза, арман, кайгы экенин ал кайдан билсин...." - деп ойлогон Эстелик кирди да, ордуна жатып алып шолоктоп ыйлап кирди.
Буга чейин кээде гана атасынын кылган кылыгына жини келип кеткени болбосо, анчалык деле ойлогон эмес. Эми минтип жүрөгүнөн бир жигит орун алып, "жолугалы, сүйлөшөлү" дегенде гана өзүнүн эч кимге керексиз экенин эстей буулугуп, буркан-шаркан түшө көз жашы сел жүргөндөй агып, эки бетин жууп олтурбайбы.
Көптөн барып ыйлаганы басылып, томсоро шыпты карап жатып калды. "Бул жерден башка жакка жоголуп кетип калсамбы? Же келсе жөн эле жолукпай койсомбу? Өзүмчү, өзүмдү кантем - өзүм аны сүйүп калсамчы, көргүм келип турса кантем?!"
- Эстелик, сен эмне, бүгүн орозо кармайсыңбы, жүрү чай ичебиз. - Кайнар дагы келди.
Эстелик уктап жаткан кишидей көздөрүн жумуп жатып калды. Кайнар ага болобу - төшөгүн сыйрып сала жулкулдатып кирди:
- Тур эй, Эстелик, же сага жигитиң куйрук май алып келип тойгузуп салдыбы, ыя?!
- Азыр турам, - Эстелик көзүн ачпай жооп берди.
- Макул, тез бол!
Ордунан туруп жатып атасын ойлоду. Балким, энеси болгондо антпейт беле? "Күйөөгө тийсем атам менен кантип сүйлөшөм? Эч ким деле билбейт да, ырас эле эч ким билбейт эмеспи..."
Кыздарга кошулуп тамактанып, аркы-беркини сүйлөшүп жатып Эстеликтин көңүлү бир аз ачылып, эмелеги түрмөктөлүп түнөргөн булуттай карарып, жаап жаткан мөндүрдөй көз жаштары унутула түшкөнсүдү бир аз болсо да. Ойдон арыла түшкөнсүдү. Кантсе да жаштык деген жаштык эмеспи, олтурган жери оюн менен күлкү, шаан-шөкөт, шатыра-шатман - биринен бири сөз талашкан асыл жаштык!
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:10 » Билдирүү # 6 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Арадан канча күн өткөнүн элес албаган менен Эстелик Бакыттын келбей кечиккенинен кыжаалат боло өзүнүн кыялдары түш сымал гана өтүп кетээрин ойлоп ичи тызылдап, жашоону жек көрүп кетчү болду. Болбосо башка кыздардай эле жигиттин арзуусуна татып, өз бактысын таппады беле?!. Арман!
"Эми мени ким карамак эле, сулуулугума азгырылган эркектер гана убактылуу пайдаланып эрмектебесе. .." Иштеген иши жок, атасынын берген акчасынын да аягына чыгып квартирага карыз боло баштаган эле. Кээде гана кыздар менен көчөгө чыгып туруп калганы болбосо, көңүлү чөгүп санаага батып кеткен. Бир күнү Самара деген тааныш кызы Эстеликке келип:
- Эстелик жүрү, мен сени конкретный, крутой жигит менен тааныштырам, жүрү, күтүп калышты.
- Эч жакка баргым келбей турат, таарынбачы.
- Эмнеге? Жиндисиң го, мен сени ага аябай макта-ап, супсулуу подругам бар деп айтып салгам.
- Айтсаң айта бер, баралбайм!
- Койчу Эстелик, жөн эле барып келчи, мени уят кылбай, калпычы болом го.
Эстелик ичинен: "Чын эле барса барып таанышып койгондон менин эмнем кетмек эле?" деп ойлоду да үндөбөй Самаранын артынан жөнөдү.
Экөө ээрчишип чыкканда жолдун боюнда аларды эки жигит күтүп турган экен. Бири Самаранын жигити экенин Эстелик тааныды, беркиси болсо бейтааныш. Алар кыздар менен сылык учурашкандан кийин тааныша кетти. Анын аты Майсалбек экен. Бир аз сүйлөшүп турушуп, анан алар эки кызды кафеге чакырышты. Төртөө абдан көңүлдүү отурушту. Айрыкча көптөн бери көңүлү чөгүп жүргөн Эстелик аябай жакшы отурду. Ал ушул мүнөттөрдө бактылуу эле. Анын үстүнө Майсалбек Эстеликке үйрүлүп түшүп эле закуска сунуп, салфетка алып берип коюп сыйлап жатты. Ошондон улам ал өзүнүн кайгысын бир мүнөткө болсо да унутуп, ушул мүнөттөр кылымдарга токтоп кетсе деп тилеп турду. Аз-аздан ичип олтуруп кыздар итабар кызуу болуп калышты. Ошондон пайдаланып аларды сомодой болгон экөө бак жакты көздөй колтуктап жөнөштү. Парктын түбүнө барып майда бадалдын арасына кирип кетишти да бакылдашып олтурушту. Эстелик катуу кызып калганга чалкасынан түшүп көздөрүн чылк жумган бойдон жатат. Майсалбек анын жамалына суктанып көпкө карап олтурду да өз ишине киришти. Жайдын күнү болгондуктан алар ал күнү квартирасына барбай ошол бадалдын ичинде калышты. Эстеликтин биртоп тажрыйбалуу экенин көргөн Майсалбек андан жийиркенип калды. Өңү жылмалардын сексуалдуу болоорун ал экинчи жолу көрүп олтурат. Анткени өзүнүн да күйүп-сүйүп жүргөн кызы карап эле турчудай сулуу болчу. Ал аны аяп "үйлөнгөндөн кийин деле жетишербиз" деп тийбей жүрсө ал башка бирөөлөр менен кумарын жазып, Майсалбекке билгизбей жүрө бериптир. Кийин аны билип алып жаактан ары бир салып, бетине түкүрүп басып кеткен... Эми бул Эстеликтин да төшөк оюнуна эрте аралашканына ичинен кыжыры келип турду. Тигилер булардан ары жакта жатышкан, аларды тыңшаса алар жөн гана назик күлкү, коңур үн менен уктабай сүйлөшүп олтурушуптур. Майсалбек алардын жанына барбай ары басып ачуусун зорго басып кимгедир кыжыры келгендей... "Эртең менен ачык сүйлөшөм, эгер мындан ары менин айтканым менен болуп экинчи жолу башка бирөөлөр менен болбой турган болсо мен буга үйлөнөм, кокус тилимди албаса өз убалы өзүнө".
Майсалбек ушуларды ойлонуп ары-бери басып жүргөндө таң кылайып агарып келатты. Таң агарса да балбылдап күйүп турган чолпон жылдызды, анын жанындагы кичине жылдызды карап өзүнчө кыялданып кетти: "Ушул чолпон жылдыздай жаркылдап жанып турган келинчегим болсо мен кандай гана бактылуу болот элем". Аңгыча Эстелик ойгонуп чачы-башын оңдоп, кийиминин тырыштарын жазып, күбүп өйдө туруп ары карай басты. Анын ар бир кыймылын карап турган Майсалбек узун чачына, келишкен мүчөсүнө кызыгып, анын ушул кездеги маралдай маңкайган келбетин карегине сактап калууга аракет кылып жатты. Ал ошентип бирде сулуулуктун азгырыгынан чыга албай Эстеликке суктанып, бирде анын жаш эле туруп сексуалдуулугуна кыжыры кайнап турганда ар жактан Самаралар келип калышты.
- Ой-оой, жаман катуу уктадыңар го, же уктабай эле эзилишип жаттыңарбы?
- Бактын арасы абдан салкын экен, уктап калыптырбыз.
- Эмесе жүргүлө, кетели...
Төртөө ээрчишкен бойдон парктан чыкты да ашканага кирип тамактанышты. Эстеликтин аракты көрөйүн деген көзү жок, тим эле башы ооруп калыптыр. Берки үчөө жүздөн алып баш жазышты да тамактанып бүткөн соң Майсалбек:
- Эгер силер каршы болбосоңор Эстелик менен менин сүйлөшө турган сөзүм бар, силер баса тургула, - деди.
- Макул анда биз бастык, этият болгула, эмеле загска жөнөп жүрбөгүлө! - деп Самара аларды тамашалап койду.
Алар чыгып кеткен кийин Майсалбек пивого заказ берди да:
- Эстелик, мен сени менен ачык эле сүйлөшкүм келип турат...
- Эмнени?..
- Аны өзүң деле сезип турсаң керек... Буга чейин канча эркек менен болгонуңду мен билбейм, мындан ары эгер өзүңдү кармап жакшы жүрө алсаң мен сага үйлөнөм!
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:13 » Билдирүү # 7 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Эстелик мындай болот деп күткөн да, ойлогон да эмес. Ал түндө Майсалбектин койнунда эзилишип жатканда: "Менин эми эч кимге керегим жок, болгону күнүмдүк кумарымды кандырып, өз көңүлүмдү өзүм көтөрүп жүргөндөн башка эмне кылмак элем?" деп ойлогон. Азыр эмне деп жооп берээрин билбей үнсүз гана колундагы пивонун кружкасын тиктеген бойдон олтуруп калды. Ал азыр ичинен бороон улуп, куюн уюлгуп, добул талкалап кеткен гүлкайырдай кагылып, жүрөгүнө капысынан бирөө бычак сайып алгандай канап жатты. Көздөрүнөн ушул саам жаш куюлган да жок, жүрөгү ыйлап жатты... Анын дилинде "Бакыт" гана орун алган болчу.
- Эстелик, эмне айтканымды угуп жатасыңбы?
- Мм-мм, ооба угуп жатам, - деген Эстелик Майсалбекти кан толгон көздөрү менен карай салганда:
- Сага эмне болду, көздөрүң канталап кызарып кетиптир? - Майсалбек аны чоочулап карады. Анткени эмеле көздөрү таза болчу. Ойлонгончо кызарып чыга калган.
- Эчтеке эмес, көзүмдүн давлениеси бар... - Ичинен: "Бакытым бар да" деп турду ички сезим шыбырап.
- Ошондой, коркуп кеткенимчи. . Эмесе Эстелик, такташып сүйлөшүп алалык. Менин оюма кандай дейсиң?
- Мен күйөөгө чыкпайм, убара болбо!
- Эмне үчүн?
- Жөн эле, мен эч качан күйөөгө чыкпайм..
- Кызык, үй-бүлө күтүү, жакшы жар болууну эмнеге каалабайсың?
- ...?
- Андай дебе Эстелик, же менин айтканым катуу тийдиби? Эгер андай болсо кечирип кой, билсең сен экөөбүз бири-бирибизди толуктоочу жандардай сезип кеттим, сен мен үчүн, мен сен үчүн жаралган сымал сезип жатам, ойлон Эстелик!
Эстелик жооп бербестен ордунан турду да ашканадан чыга жөнөдү. Майсалбек көпкө олтурган ордунда былк этпей олтурду да, Эстеликтин артынан жөнөдү. Ал артына кылчайып койбостон жай гана басып кетип жаткан. Жете келген Майсалбек аны колдон ала:
- Эстелик, эмне, мен сага жакпай калдымбы, айтчы ачыгыңды, мен али үйлөнө элекмин, сени өз каалоом менен үйүмө алып кетип жоолук салып колукту кылып алайын деп айтпадымбы. . Же сен аны каалабайсыңбы, эгер кааласаң бүгүн эле алып кетем, уктуңбу?
Эстелик токтой калды да Майсалбекти тикирейе тиктеп туруп:
- Эмне, сага айтып жаткан сөз жетпей жатабы? Кандайча түшүндүрүш керек?
Майсалбек турган жеринде эмне дээрин билбей туруп калды. Эстелик болсо шарт бурулуп ылдам басып квартирасын көздөй жөнөдү.
Ал күнү көңүлү жайында болбой эти ысып-күйүп чабалактап ооруп жатты. Башы ооруганынан дары ичти эле кичине басылгансып калыптыр. Ал азыр атасын эстеп ага баргысы келди... "Тигиниси менен жыргап жаткандыр, менин убалыман коркпой бузуп коюп".
Кичине ысытмасы түшкөндөн кийин атасына жөнөдү. Анткени анын акчасы да түгөнүп калган эле. Ал келгенде атасы менен Надира ысык тамакты жаңы эле алдыларына коюп ичкени олтурушкан. Ал кирип эле өзүнүн буюмдары тарапты көздөй басты эле, Кубат:
- Кызым, эмне учурашпай эле ал жакка өтүп баратасың, кандай, ден-соолугуң жакшыбы? Иштериң кантип атат?
Үстү үстүнө берген суроосуна жооп берүүнүн ордуна Эстелик буркурап-боздоп ыйлап жиберди. Экөө тең эмне болгонун түшүнбөй карап калышты.
- Эмне болду кызым?
- "Кызым" деп коет!
Кубатка бул сөз катуу тийди. Башка сөз айталбай тунжурап олтуруп калды. Надира ордунан тура калып Эстеликти кучактап олтургузмак болгондо ал аны түртүп жиберди. Күч менен түрткөндө байкоосуз турган неме жыгылып кете жаздады да ызаланып барып ордуна отуруп калды. Эч нерсе деген да жок.
- Мен кайра эле кетем, акча керек, акча таап бериңиз!
- Канча керек? - Кубат шашып калды.
- Миң сом!
Надира негедир жини келгендей үн чыгарды:
- Анча акчаны кайдан табат, ансыз да иши дурус болбой жатканда, өткөндө эле беш жүз сом алып кетпедиң беле, өзүң деле иште да, бир эле атаңды карап отура бербей?!
- Иш-шиң болбосун!
- Болду кызым, таап берем, жүрү!
Кубат Эстеликти ээрчитип сыртка чыкты да базарды көздөй жөнөдү. Анткени күнүмдүк оокатынан ашканын Надирага айтпай, бирөөгө каттырып жаткан. Алар чыгып баратканда Надира:
- Кайдан алып бересиң, кечээ эле жүз сом сурап бере албай койдуң эле эми миң сомду ким берет?! - деп кала берди. Ал Кубаттын акча бекитип жүргөнүн билбейт, ага толугу менен ишенип алган эле. Бирок анын Эстеликке ачуусу келип жек көрүп калды. "Шашпа, эптеп төрөп түшүп алсам атаң кайда бармак эле, үйгө киргизбей койбосом"
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:14 » Билдирүү # 8 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Кубат экөө базарды көздөй бара жатканда Эстелик:
- Эмнеге менин убалымдан корккон жоксуң? Ошенткендин ордуна башка аялды ошондо неге албадың-ң?! - деп буркурап дагы ыйлап жатты.
Кубаттын азыр жооп берээр алы жок эле, үнсүз гана жооп айталбай же кызын соорото албай бара жатты. Эмне деп жооп бермек? Аны өзү да билбейт... Чакчайып тийген күндүн ысыгынан тердеп, ага кошул-ташыл азаптуу суроого жооп берүүгө кудурети жетпей көзү тунарып, караңгы үңкүрдүн ичинен жарык жол издегендей теңселип кетти.
Акыры айтчусун айтып бугу чыккан Эстелик ыйлап басылып атасынын катарында үнсүз келе жатты. Экөө эки аралда сүзгөн калагы жок калкылдап, бирде толкундун шарпасына туруштук бере албай көңтөрүлүп кетчүдөй болгон кайыктай теңселген ата-бала базарга кирип келишти.
Эстеликти "ушундай тура тур" деген Кубат "Обмен валют" деген жазуусу бар вагонго кирип кетип бат эле чыкты да Эстеликтин колуна миң сом берип жатып: - Кызым, ала гой, мени кечирсең-койсоң өзүң бил, колуңан келсе өлтүр, баарына кайылмын! - дегенде Эстелик: - Ооба, жашай бер, бирок акыркы жүз көрүшкөнүбүз болсун! - деди да мисирейген бойдон басып кетти. Үндөбөстөн көзүнүн жашын куюлтуп Кубат турган ордунда катты да калды...
Эстелик квартирасына келип карызын берди да керебетине жата кетти. Ал ушул азыр Бакытты көргүсү келди: "Эмнеге келбей калды? Эмнени сүйлөшөм деди экен? А Майсалбекчи? Кызык, үйлөнөм дейт, а кокус атам күнөөлүү экенин билип калса эмне дээр эле?" Ойлогон оюнан өзү коркуп кетти. "Баса аны эч ким билбейт эмеспи... "
Ойлонуп жатып уктап кеткен экен, бир жыттан улам ойгонуп кетсе маңдайында күлүп бир роза гүлдү Эстеликке жыттатып Майсалбек карап туруптур. Ордунан тура калган Эстелик:
- Кел, - деди - Келдим, кандайсың? - Жакшы эле. - Эмне иштебей эле бекерчи болуп уктап жатасыңбы? - Ооба, Майсалбек, келген жумушуңду айт, менин колум бош эмес, убакыт жок. - Мен сенден жооп алайын деп келгем, ойлонгондурсуң, мен болсо баарын айткам, демек мага турмушка чыгууга макулсуңбу? - Жок! Жок дегенди билбеген кандай немесиң?!
Майсалбек бир аз унчукпай ойлуу туруп, анан:
- Күйөөгө тийсем эркин боло албай калам деп жатасыңбы, демек, сойкулуктан чыга албайм дечи?!
- Оозуңа карап сүйлө, ким сойку экен? - Эстелик ачуусу келе Майсалбекти түрткүлөп кирди. - Азыр сыйың менен чыгып кет, дагы бирдеме дечү болсоң, таарынба! - көздөрүнөн жаш салаалап куюлган Эстелик ыйлап да, Майсалбекти урушуп да каалгадан чыгарып эшикти жаап алаарда арыдан Бакыт көрүндү.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:15 » Билдирүү # 9 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Эстелик калтыраган бойдон көз жашын сүртө албай же үйгө кирип кете албай Бакытты караган бойдон туруп калды. Майсалбек болсо экөөнү алмак-салмак карап туруп ызаланып турган неме:
- Охо-о! Бул сулууга келдиң беле?! Кезектеги клиенти келгенче ишиңди бүтүрө сал! - деп кекээрлене күлүп коюп басып кетээрде Бакыт аны шарт ийинден тарта:
- Кана, эмне деп жатасың? - деди эле:
- Эмне уксаң ошол, эмне, мунун сойку экенин биле элексиңби? - деди Майсалбек Бакыттын колунан бошонууга аракеттенип. Ошол тушта Бакыт аны тумшуктан ары коюп калды да көчөгө жетелеп чыгып:
- Кайдан келсең, ошол жакка жогол, экинчи ушул жерден көрсөм таарынба! Мындан ары кыздарды шылдың кылганыңды токтотуп жүр! - деди. Майсалбек да намысына келе түшүп Бакытка тиреле калды.
- Сен кимсиң мени тыйгандай, сойкуну сойку дейт, анан эмне тырышып жатасың?
- Бул менин кызым, короче, жакында үйлөнөбүз ! - Ох-хо! Жыргаган экенсиң, сойку кызды ким алат?! Сен эмне, көрүнгөндөн калган немени аласыңбы же башка кыздар карабай койдубу? - Майсалбек мыскылдай күлдү.
Бакыт жини келе дагы бир жолу Майсалбекти камынтпай туруп коюп калганда ал тээп жиберди. Экөө бир-бирине тирелише мушташып киргенде ары жакта турган балдар ажыратып коюшту. Кыжыры келип жинденген Бакыт:
- Дагы бир жолу кездешээрбиз, сүйлөгөн сөзүңө жооп берчү мезгил келет!
- Көрөбүз, сойкуну сойку дейт, билдиңби! Андай сойкуларды жоготуш керек!
Бакыт унчукпай Эстеликтин бөлмөсүн көздөй басып кетти эле Майсалбекти тиги балдар ары көздөй алып кетишти.
Эстелик бул маалда эшикти ичинен илип алып керебетке жатып ыйлап жаткан. Бакытка жолугууну каалабады. Бакыт болсо эшикти такылдатып кетпей туруп алды. Көптөн кийин кошо жашаган кыз келди да:
- Эстелик, ач эшикти, - деди эле үн чыкпады. Бир заматта Бакыттын оюна бир нерсе түшө калып терезесине чуркап барып тартылуу турган парданын өйдө жагынан мойнун созуп атып карады эле Эстелик керебеттин түбүндө эки буту эки жакка талтайып отурган сымал башы шылкыйып олтурганы көрүндү. Бир балээнин болгонун баамдаган Бакыт терезени сындырып жиберип кирип барса, керебетке жип байлап туруп асылууга аракет кылган экен жип узунураак болуп калып эси ооп барып жатып калыптыр. Көкмөк болуп кеткен Эстеликти Бакыт жибин чечип туруп керебетке жаткырды да:
- Эс алсын, көп топурабай чыга тургула, - деди.
Кыздардын арасынан бир кыз:
- Сен кимсиң? Мында эмне жумушуң бар? Давай андан көрө өзүң чык, биз өзүбүз эле эс алдырып алабыз! - деп чаңкылдады.
- Мен жигити болом, бир аз тынчыраак болсоңор дегеним кыздар, мени кечирип койгула, анда мен сыртта күтө турайын, - деди да сыртты көздөй жөнөдү. Ушул кезде Эстелик өзүнө келе албай дем алганы оорлой баштады. Кыздар Бакытты чакырышты...
Бакыт тынчы кетип сыртта турганда кыздардын бири жүгүрүп чыгып:
- Тез жардам чакырыш керек, сиз чала коёсузбу? - деди корккондой түр менен . - Макул, мен азыр… - Бакыт жүгүрүп телефонго кетти.
Тез жардам келип укол сайып, көрүп анан ооруканага алып кетмек болгондо көзүн ачып Эстелик жанындагыларды көрүп таңданып карап калды. Врач:
- Чоң кыз, сиз ооруканага барышыңыз керек, бир аз күн дарыланбасаңыз болбойт, - дегенде Эстелик башын бура ары карап бурк этти: - Жок, мен жакшы элемин, эч жакка барбайм!
- Анда өзүңүз, - деп дарыларды берип, укол жазды да, - буларды ичип, бул уколду алыңыз, - деп кете беришти. Эстелик жанында турган Бакытты көргүсү келбей:
- Сен эмне келдиң, мен эч ким менен сүйлөшкүм келбей турат, бара берчи Бакыт, - деди көзүн жума.
- Болуптур, мен кеттим, жакшы болуп кет Эстелик, дагы келем! - Бакыт шыпылдай чыгып кетти.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:19 » Билдирүү # 10 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
Эстелик аны жакшы бар деп айтпады, мелтиреп шыпты тиктеген бойдон жата берди. Жанындагы шакылдаган Изат аны ичинен жаман көрүп турду: "Деги сулуу кыздар текебер болушат, эгер Бакыт менин жигитим болгондо аны минтип какмак эмесмин", деп ойлуу отурду. Ал айылдан ата-энесинин колунда жок, жаш аялмет болгондуктан өз жанын багуу үчүн шаарга келип күнүмдүк тапканын батир акысына төлөп калганы кардынын ашына төлөп кийген кийимине жете бербей эптеп жашап жүргөн кыз эле. Өзү абдан кичи пейил, мүнөзү жумшак, кыздарга тиешелүү өтө сулуу болбосо да сүйкүмдүү кыз. Бетинде билинер-билинбес кызгылт сепкилдери өзүнө жарашып турчу. Бирок жигиттер аны анча жактырбайбы же аны жаш деп ойлошобу, шаарга келгенине эки-үч ай болсо да жигиттер менен таанышып сүйлөшө элек. Эстелик ошол күнү керээли кечке ордунан турбай жата берди. Аны эмне деген азаптуу арман эзип атканын тиги ата-энесинин колунда өсүп, болгону жетишпестикти гана ойлогон кыз кайдан түшүнсүн? Кеч кирип баратканда ал:
- Эстелик турбайсыңбы, бирдеме жасап ичелиби же ачкадан өлөбүзбү? - деди аны түрткүлөй.
- Менин кардым ачкан жок, өзүң иче берчи!
- Кызык, мен жалгыз кантип ичмек элем, тур экөөбүз тиги кечки ачык асман кафесине барып бирдеме апкелип жейли.
- Эч жакка барбайм деп атам го?
- Барасың, эмнеге барбайсың, ушинтип жата берсең ооруйсуң!
- Ооруп өлүп калсам жакшы болмок, эмнеге мага тез жардам чакырдыңар?
- Кызыксың сен, жаныбызда жакшынакай болуп жүргөн эле кыздын өлүп калуусун кантип ойломок элек, коркуп кеттим да?
- Беркилер кайда кеткен?
- Алар жигиттер менен кайдадыр кеткен, балким кинодо же концерттедир, ким билсин? - Экөө тең унчукпай калышты. Анткени алар бир пикирге келе албай Эстеликти Назик жалгыз таштагандан корко берди: "кокус өзү жалгыз калса дагы муунуп алсачы" деп ойлонуп отура берди. Эстелик болсо: "деги өлөйүн десең да жолуңду тозушат, мен эми тирүү жашап кайсы күндү көрмөк элем, андан көрө өлүп калганым эле жакшы эмес беле?" деп ичинен күйүп атты. Бирок тагдыр аны кандай күнгө салаары али белгисиз болчу…
Эстелик үч күн ордунан турбай жата берди, мээсин ооруткан сансыз ойлор аны алда кайда жетелеген менен баары бир кайда барса да жолу туюк эле… Жандүйнөсү жанчылып, бул дүйнөнүн кооздугу, өмүрдүн кызыгы, эч нерсени көрө элек жаштыгынын өзүнө батып-батпай турган сонун курагы ал үчүн бир тыйын болуп турган эле. Бүгүн ал негедир карды ачканын сезди, аны тирүүлүк түңүлтпөгөнүн, жашоо дагы алдыдагы бардуу барагынын бетин ачып не укмушту көрсөтөөрүн сезбей ордунан туруп сыртка чыкты. "Ашкана" деп жазылып турган үйгө кирди да эптеп жасалган жыгач отургучка отуруп кардын тойгузду: "Баары бир өлө албайт экем, эми эч ким менен сүйлөшпөйм да иштейм" деген чечимге келди.
Тамактанып чыгып келатса Бакыт туруптур, ал күлүмсүрөй өзүн карап басты:
- Кандай Эстелик, ден-соолук?
- Жакшы, өзүң кандайсың?
- Баары жакшы, жүрү мындай басып келели, көптөн бери сага келе албай жаман болдум, жумуштан колум бошобой…
- Мен ооруп атам, эч жакка барбайм, - Эстелик батирин көздөй басты эле Бакыт анын жолун тосту.
- Койчу эми, бир азга…
- Жок, баралбайм, мындан ары мага келбей эле койчу Бакыт…
- Эмнеге Эстелик, мен сага үйлөнсөмбү деп, бүгүн сага ошо жаңылыкты айтайын дебедим беле?!
- Магабы? - Эстелик күлүп жиберди. Анын күлкүсүндө ыза, өксүк, арман турган: "мен эч кимге тийбейм, керек да эмесмин, бир жатып көргөндөн кийин эле кетирип жиберет" деп аны сумсая карап, эмелеги күлкүсүнүн арты ыйга толгон көз жашка жуулуп, бирок көзүнөн жаш чыкпай ичтен сыздап жүрөгү ыйлады.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:20 » Билдирүү # 11 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
- Ананчы Эстелик, мен сени кандай сүйгөнүмдү билесиңби, уктабай таң атканча ойлонуп эртең менен уктап кетем, уктасам түшүмдө сени менен кол кармашып ойноп жүргөн болом, анан эле ойгонуп кетсем сен жоксуң жанымда.
- Кызык, сүйүү деген кандай болду экен ээ, мен сүйүп көрө элекмин, ошону үчүн билбейм, - ого бетер мисирейди, - Сен сүйүүңдү башка кыздардан издечи Бакыт, мен азыр эч кандай жигит сүйүүгө арзыбайм, көңүлүм дагы жок! - деп Эстелик кирип кетти. Бакыт не дээрин билбей бир азга туруп калды да: "сени шашпа, менин сүйүүмдү кабыл албасаң башкага да жок кылам" деп кекенип алып жолуна түштү.
Эстелик бөлмөсүнө келип ыйлап жатып алды: "эмнеге мындай эле чыксам баары эле жолугуп калат, неге сүйүүсүн арнайт, а менин тагдырым эчак эле талкаланып, келечегим жок эле жашап калбадым беле, мен сүйүүгө татыктуу эмесмин да" деп өксүй берди. Кечке жатып, көздөрү тоодой болуп шишип калган Эстелик туруп күзгүгө каранып чачын тарап алып эшикке чыгып ажатканага барды да кайра кирип жатып алды. Аңгыча бирге жашаган кыздар жумуштарынан келип калды. Самара аны көрүп эле:
- Ой деги эмне деген кызсың ыя, керээлден кечке эле жатып алып ыйлай бербей бир жерге иштесең боло алаксып, - деди апасынан бетер наалып.
- Кайда иштейм, мага жумуш табылабы анан? - Эстелик курбусунун өзү үчүн кабатыр болгонуна ичи жылый ага шишиген көздөрүн кармалай карады.
- Эмнеге иш табылбасын, мен же Назик кылганды кылалбайсыңбы, мына биз иштеп эле жүрөбүз, иштесең көңүлүң да ачылат.
- Эртең мен да жумуш издейинчи анда, чын эле аябай тажап кеттим, - Эстелик көңүлдөнө алар менен сүйлөшүп, кээде күлүп, кээде мостоюп ар кайсыны кобурашып көпкө отурушту. Сырт күүгүм тарта караңгылык каптай баштаган. Самара эшикке чыгып эле, ал кайра кирип:-Ай Эстелик, деги сени эле жигиттер сүйө берет, чыныңды айтчы деги, сен ошол жактан жолуңду ачтырып алган жок белең? - деп тамашалап күлүп шыбырап койду, - Сени эшикте Бакыт күтүп жатат.
- Кетирип жиберчи, эч нерсеге көңүлүм жок! - Эстелик чалкасынан түшүп жатып алды эле сырттан Бакыт баш бакты.
- Салам кыздар, кандайсыңар?
- Келиңиз, өзүңүз кандайсыз? - Самара жадырай учурашып, - биздин красавица "оорубатам" деп эле эркелегенин койбоду, керээлден кечке жатканы жаткан, - деди ага тамаша айтып күлө.
- Эстелик кандайсың? - Бакыт ага карады эле ал ордунан козголбой үн катты:
- Жаман… ден-соолук жайында эмес! - көңүлсүз жооп берип өйдө болду.
- Жата берсең ооруйсуң да, соо киши ооруйт жата берсе, турсаң андан көрө, сейилдеп келели.
- Койчу Бакыт, мен эч жакка барбайм, баскым да жок!
- Ай Бакыт, ушу сиз мени чакырбайсызбы сейилдегенге, аны коюп, - Самара Бакытка көзүн кыса күлүп койду.
- Макул, жүрү кеттик! - Бакыт да тамашалай күлүп калды.
- Барып келгиле, менин көңүлүм жок, - Эстелик дале көңүлү жок сүйлөдү, - Самара, чын эле сен барып келчи Бакыт менен.
- Омий, сен жиндисиң го ыя, менин жигитим көрүп калса өлтүрбөйбү!
- Эчтеке дебейт, сени аңдып отуруптурбу?
- Эстелик, Самараны өз жайына кой дагы, өзүң тур, жүрү экөөбүз бир аз басып келеличи.
- Жок, мен эч жакка барбайм, Бакыт мага таарынбачы, эртең баралы, бүгүн көңүлүм жок.
- Мейли, анда эртең келем, жакшы жаткыла кыздар, - деген Бакыт аргасыз чыга жөнөдү. Бакыт кеткенден кийин Назик аны карап:
- Эстелик, сен кандай бактылуусуң, качан болсо жигиттер сага жармашып калышат! Карасаң, мага эч ким сөз айтышпайт.
- Назик, сен кызык экенсиң да, кайра сага жакшы эмеспи, тынч кана жүрө бересиң, мен болсо кыйналып кеттим, чыксам эле даяр турушат, деги тажап кеттим.
- Эмнеден тажайсың, жигиттер менен сүйлөшүп сүйүүсүн арнаган кандай ырахат, алардын жанында сейилдеп жүрүүнүн өзү эле бакыт да! - Самара койкоңдой бийлеп койду, - билсеңер мен Эмилис менен жүргөндө кандай бактылуу болоорумду, анда минтпейт элеңер.
- Өзүң билесиң да эми, мага эч нерсе жакпайт! - Эстелик ордуна барып тескери карап жатып алды.
- Эртең эрте тур, жумушка киресиң, - Самара төшөгүн салып атып ага сүйлөдү, - Же иштегиң келбей калдыбы?
- Барам, өзүң мени ала кет ээ?
- Ооба, чогуу чыгабыз эрте менен.
- Кайсы жумушка киргизесиң аны? - Назик кайдыгер сурап койду.
- Ашканага идиш жууп иштей берет да, мен деле ошондо иштейм, кардым ток, андан сырткары жүз сом алам.
Ошол убакта кыңылдай ырдап Кайнар кирип келди........
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:22 » Билдирүү # 12 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
- Салам кыздар, эрикпей элесиңерби? - колун көтөрө күлүп койду.
- Аябай кечиктиң го, эмне жигит коё бербей аттыбы?
- Ананчы, ал мага үйлөнөм дейт, азыр коё тур десем болбой атат!
- Ой-ий, той жейт турбайбызбы анда, - Самара аны күлө карады.
- Буйруса! - Кайнар кубанычын жашырбай сүйлөп да чечинип да жатты, - ай алчы ыя, тим эле мени сүйөөрүн айтып, сени башка бирөө алып кетип кала электе үйлөнүп алалы деп айтып атпайбы?!
- Ушунчалык сүйөт бекен ээ, а өзүңчү, өзүң аны сүйөсүңбү? - Эстелик башын көтөрө калып сурады.
- Эмнеге сүйбөйм, өлгүдөй сүйөм да, кыздар, мен абдан бактылуумун! - Кайнар жетине албай Самаранын койнуна кирип жатып алып да бажырап атты. Эстелик болсо: "Мени атам таза бойдон чоңойткондо балким бактылуу болмоктурмун, эми мага жашоонун кызыгы деле жок болуп калды", деп ойлонуп жатып уктап кетти. Эртең менен кыздардын кыжы-кужусунан ойгонуп кетсе алар эбак эле туруп алып Кайнарга кийим тандаганы толчокко жөнөгөнү жатышыптыр, Самара Эстеликтин ойгонгонун көрүп:
- Тим эле өлүктөй уктайт экенсиң да, тур десем да ойгонбойсуң, жүрү толчокко барып Кайнарга кийим тандашып келебиз, - деди.
- Жок, жумушка ээрчитип бармак эмес белең?
- Кайра келип барабыз, күтүп тур.
- Макул, - Эстелик уйкусурап кайра ары карап жатып алды.
Ошол күнү Самара аны жумушка орноштурду. Кечке идиш жууп кечинде квартирасына келет. Чарчап эрте эле жатып алат. А берки кыздар тээ бир топко чейин сүйлөшүп отуруп кеч жатышат, бирок эрте туруп жумушка жөнөшөт. Эстелик эптеп көнүп кетти. Бекерчиликке көнгөн неме эрте мененки уйкудан туруудан заарканат. Анткен менен алаксый түштү. Бир күн жумуштан жаңы эле келип жуунуп үйгө кирсе Бакыт келиптир. Ал Эстеликти чакырса ал такыр болбоду, Самара аны апасындай тилдеп чыгарды.
- Кызыксың го сен, жаман балдардан болсо бир жөн, Бакыт абдан жакшы, тур жөн эле жолугуп кой!
- Жолукпай эле коёюнчу, акыры үмүтү үзүлүп келбей калат, - деген Эстеликти ой боюна койбой ээрчитип чыгып бир аз туруп кайра кирип кетти:
- Кандай Эстелик, эмнеге жолуккуң келбейт мага, же менден көңүлүң калдыбы?
- Жок, жок, антип ойлобочу Бакыт, жөн эле эч ким менен жолугуп сүйлөшүүгө көңүлүм жок.
- Антпечи Эстелик, мен сенсиз жашагым да келбейт, эгер сен макул болбосоң мен анда өзүмдү өзүм өлтүрүүгө аргасыз болом!
- Койсоңчу, - Эстелик чочуп кетти, - мен… мен күйөөгө тийип чыккам Бакыт, - Эстелик аргасыз калп айтууга мажбур болду эле, Бакыт бир топко ойлуу тигилип туруп, анан:
- Эстелик, мен баарына макулмун, кыскасы сен менин жанымда болсоң эле болду, - деди да колунан кармай, - Сен ошону айталбай эле кыйналып жүргөн окшойсуң, эч кабатыр болбо, ата-энеме өзүм түшүндүрүп коём, - деди жалооруй.
- Ойлосоң Бакыт, мен сага тең эмесмин, бактыңды башкадан издечи, - деди Эстелик кабагын бүркөй.
- Антип айтканың менден качканың Эстелик, сенин менде көңүлүңдүн жоктугу, - Бакыт аны ишенбегендей карады, - чыныңды айтчы, өзүңдүн жигитиң барбы башка?
- Койчу Бакыт, жигитим деле жок, - Эстелик ойлуу бир жерди теше тиктеп жооп берди.
- Анда эмнеге, "атка бергис кунан бар, кызга бергис жубан бар" - мен сени кыздай эле көрүп турам, ишенсе?.
- Жок, жок! - Эстелик ошентип кирип кеткенден кийин башын жерге салып ары көздөй бараткан Бакытты алдынан үч-төрт шаптай болгон немелер чыгып тосуп калды.
- Силерге эмне керек? - Бакыт аларды тегерете карады эле Майсалбек аларды мыскылдай күлүп карап
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:22 » Билдирүү # 13 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
туруптур, - Сенби, мени менен тиреше турган? - деди аны карап . - А как же? - Майсалбек орусча так билбесе да орусчалай ага каяша кылды, - Көрүшөбүз, күрөшөбүз.
- Кана, бирденби же силер чогуу, мен жалгызбы? - дегенде анын артынан бири муштум менен коюп калды. Ошондо машыгып жүргөн Бакыт аларды камынтпай кыргындай тийип төртөөнү төрт жерге сулатты. Эч кимиси кайра даабады. Майсалбек намыстана ордунан туруп муш коёюн деди эле Бакыт анын колун кайрып койду. Ал бир бакырып алып, досторунун артынан аксаңдап жөнөдү. Бакыт чыйт этип бир түкүрүп алып курткасынын жакасын оңдой басып кетти: "Эмнеге бул мага каршыгат, сойку деди эле же муну менен бир болгон го, болбосо ал эмнеге муну сойку дейт, Эстелик эмнеге менден качат?" деп толгон ойлорду ойлой үйүнө кетти. Ошондон кийин жолуга албады ал Эстеликке. Келсе жок дедирип коёт. Бир күнү аны Самара иштеген жерине чакырды, Эстелик ошол жерде болчу. Бакытты көрүп бекинип калды, бирок ага жумуш токтоп турбайт да бошогон идиштерди чогултууга туура келди. Бакыт аны байкамаксан болуп эки порция тамак алып отуруп калды. Эстелик идиш жыйнап алууга чыкканда ал шап колунан кармай ордуна алып келди да:
- Отур, экөөбүз тамактанабыз, - деди токтоо. Анын жумушун Самара жасай баштады. Анткени Бакыт экөө сүйлөшүп койгон болчу, - Ал тамактан, мен сени менен ачык сүйлөшүү үчүн келдим . - Менин жумушум калды Бакыт, шеф отуруп алганымды көрсө жумуштан чыгарып ийет.
- Жумуш табылат, мага сенин так өзүң керек, кана сен мага турмушка чыгасыңбы же жокпу?
- Ойлоноюнчу Бакыт, шаштырбачы, убакыт бер мага? - Эстелик ыйлагысы келип кетти.
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:24 » Билдирүү # 14 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
- Анда болуптур, эгер макул болсоң үч күндөн кийин келем, ошондо өзүң алдыман чыгып жооп бер, эгер дагы качып жолукпасаң анда көңүлүң жок экенин түшүнөм! - деген Бакыт тез-тез басып чыгып кетти. Эстелик делдээ бир топко ордунда туруп калды. Анан Самара келип:
- Болду эми көп ойлонбо, бас жумушуңду жаса, - деди шыбырай. Эстелик стол үстүндөгү чети оюлбаган тамактарды көтөрүп ары басты: "кызык эмне кылам, макул деп кете берсемчи, анда абийирим төгүлүп атам зордуктаганы билинип калсачы?" деп зыңгырап ойлуу иштеп жүрдү: "Арадан үч күн өттү.
Бакыт эртең келет, эмне десем экен" деп жумуштан чыгып батирди көздөй келаткан Эстеликтин алдынан бир кичинекей бала чыгып:
- Эже, сизди тиги машинада байке чакырып атат, - деп калды.
- Ал ким экен?
- Билбейм, сизди айтып кой деди го?
- Ким болду экен, - деген Эстелик ага барбай эле жөнөй бергенде жандай барып токтогон машинадан эки бала түшө калып ай-буга келтирбей эле экөө эки жагынан жулкулдата машинага салып зуулдата жүрүп кетти. Бакырып урушуп, тилдеп жаткан кызга бири:
- Эмнеге ыйлап жатасың, сүйгөнүң Бакытка барасың, азыр ал сени күтүп жатат, - деп бири айтканда, тигилер каткырып күлүп калды. Бири Эстеликтин оозун баса үнүн чыгарбай кучактап алды. Ошентип алар жулунган кызды бир үйгө алып келишти. Арасында Майсалбек дагы бар экен. Аны көргөн кыз жалдырап жиберди:
- Майсалбек, мени коё бергиле, эмнеге алып келдиң, айтчы деги, мени кыйнабачы?!
- Мен сени биерге алып келгеним, Бакыт экөөңөрдү үйлөнтөйүн деп алып келдим.
- Эмнеге, мен ага да башкага да, дегеле күйөөгө тийбейм, коё бер Майсалбек!
- Азыр… - Майсалбек сыртка чыгып кетип кайра кирди. Артынан эки-үчөө буту колу буулуп, оозу таңылган Бакытты сүйрөп киришти. Аны Эстеликтин жанына таштап туруп кызды тыбырчылата ары сүйрөп барышты да, каршылык көрсөтүп тыбырчылаганына карабай Майсалбек өзү чечинтип туруп:
- Мына сага, силерге сүйүүнү көрсөтөйүн, - деп жин урган эмедей кызды зордуктап анан жанындагыга, - кел эми бул кызды бир кумардан чыгаралы, мунун моокумун бир кандыралы, тигинисин дагы көрөөрбүз, - деп шымын өйдө кылып Бакыттын көзүн жумуп алганын көрүп бир тээп койду, - Эй, көрдүңбү сойкуга ушул сооп болот, кана сенин сойкуга үйлөнгөнүңдү көрөйүн, - деп Бакыттын шымын ылдый кылып аны да өздөрү билмек болгондо баятан бери байкатпай жибин бошотууга аракеттенип аткан Бакыт Майсалбекти таңылган буту менен тээп жиберди эле колу да бошой түшүп жипти эптеп бошотуп алгыча Майсалбек ордунан туруп, тиги кыз менен алышып жаткандар шашып-бушуп аларды көздөй келгиче Бакыт бошонду да баарын тепкилеп башы көзүнө карабай ура баштады. Экөө үчөө калып, калган эки үчөө качып жоголду. Ошол учурда Майсалбек бычак алып чыга калды. Көпкө чейин тирешип атып бычакты оңду солду шилтеп жаткан Майсалбек алы жетпесин, анын колуна түшсө өзүн аябасын түшүндү окшойт, эч нерсе билбей сулк жаткан Эстеликтин жанына жетип зорго жаткан кыздын башын көтөрүп туруп бычакты кекиртегине такады:
- Азыр муну муздап салам, болбосо тынч аман кетип кал! - деди көздөрүнүн чаарын чыгара.
- Өлтүрсөң өзүң соттолосуң, бычактагы колуңдун изин кайда жашырмак элең? - Бакыт камаарыбай ары басты, - Сенин бараар жериң түрмө экенин билесиңби?
- Мага баары бир, мынабу ###### экөөңдү өлтүрүп көкшүнүм сууса өзүм барып берем ! - Эмнеге карап турасың өлтүрбөйсүңбү, ансыз да өлбөгөндө эмнеси калды? - деп эки кадам жылып келген Бакытка бакырып жиберди.
- Жылба деп атам! - Майсалбектин катуу чыккан үнүнөн кыздын көзү ачыла кыңылдап ийгенде ал аны карай алаксый түшкөндө шамдагайлык менен секирген Бакыт Майсалбекти басып жыгылды. Экөө көпкө алышып жатып акыры анын эки колун күч менен артына кайрып өзүн көмкөрөсүнөн жаткырып алып колундагы
|
|
|
|
Асман » Offline » 27.12.2014 » 16:24 » Билдирүү # 15 |
Тайпасы: Администраторы
Билдирүүлөрү: 46
|
бычакты ары жакка тээп коюп сүйрөп барып өзүн таңган жип менен эки колун таңып жатканда Майсалбек чүлүктөй болуп белин кайкалата калып буту менен Бакытты желкеге тээп ийгенде ал ары жыгылып кетип кайра тура калып колун бошото албай жанталашкан Майсалбекти бакылдатпай басып алып буту-колун кой буугандай бууп туруп:
- Эми сенин шымыңды мен шыпырып катын кылам! - деп шымын шыпырып туруп түкүрдү да, - Иттей эркекке итче өлүм, сенден жолдо жүргөн бомж аялды кылган өйдөрөөк! - деп койду да арыта жаткан бычакты кагазга ороп алып анан Эстеликтин жанына келди. Анын абалы бир топ оор эле, кыңылдап зорго үн чыгарып онтоп жатты. Бакыт аны көтөрүп алып сыртка чыкты да такси жалдап ооруканага жеткирип коюп милиция бөлүмүнө барып Майсалбек жаткан үйгө ээрчитип келди. Алар келгенде ал колу бутун чече албай кара терге түшүп жаткан экен. Эки милиция аны тургузуп машинага салып алып кетишти. Бакыт бычакты кошо берип өзү болгонун болгондой жазып берди.
Тергөөчүлөр Эстеликке барды эле ал эчнерсе айтпай мисирейип жата берди. Бирок аны текшерип көргөн врач баарын тастыктап жанындагы шериктерин да кармап уюшкан ээн баштарды алдын беш, калганын үч жылдан кесип жиберишти. Эстелик он беш күндөй жатып, Бакыт ооруканага күндө барып абалын сурап атты. Ооруканадан чыкканда аны үйүнө алып кетмей болду. Эстелик акыры макул болуп экөө макулдашкандан кийин үйлөнүштү. Дароо эле атасына киши жиберишти эле, Кубат ага ошол эле күнү жетип:
- Кызымды кошуп бергиле, алып кетем! - деп үйгө кирбей туруп алды.
- Кой айланайын куда, кызды бирөөнүн бүлөсү кылып жараткан, өмүр бою сени менен, төрүңдө жашамак беле, кыз төркүнүндө жүргөндөн кудай сактасын, күйөө балаң абдан жакшы жигит, келген жери да ыйлатпай турган кадыр-барктуу кишилер! - деп кемпир-кесек менен улгайган аттуу баштуу карылар айтса да болбой:
- Кереги жок, мен кызымды күйөөгө бербейм, алып чыккыла! - деп жинденип атканда Эстелик чыга калып:
- Ата, мен эми келген жеримен кетпейм, андан көрө батаңызды бериңиз! - дегенде турган элдер жаалдай:
- Ооп баракелде айланайын келиним, туура айтат, келин акыл Карачачтын өзү экен, туура айтат, батаңды бер, кирип даам ооз тий! - дешип жабылып үчөө-төртөө колтуктап үйгө киргизмек болгондо колун силкип алып келген жолуна түшүп жөнөп кетти…
Эстелик көзүнүн жашын куюлта келин-кесектин коштоосунда кайра үйгө кирди. Отургандар аны сооротуп жатышты:
- Кой айланайын ыйлаба, атаң ачуусу келип тургандыр, акыры кайда бармак эле, жалгыз эле кыз экенсиң, эмеле келет, кыйбайт го-оо чиркин ата-эне баланы, - дешип атышканда Эстелик: "менин дегеле шорум көп туура, көзүмдү ачпай жатып энеден ажырасам, жашоонун кызыгы, өмүрүмдүн жазы болуп гүлдөгөн чагымда кыз доорумдан эрте ажырап көрүнгөн эркектерге кор болдум, эми минтип бата берүүнүн ордуна тетири басып кетсе, канткенде, канткенде ушуну ата деп айта алам?!" - муңканып отурду.
Кечинде жатууга келгенде гана анын жанына кызуураак келген Бакыт:
- Ыйлабачы Эстелик, мен сени өмүр бою сыйлап өтөм, экөөбүз бактылуу болобуз, сен мага уул-кыз төрөп бересиң, анан экөөбүз балдарды тарбиялайбыз, - деп жалынып жатты, - Ушу бүгүн бактылуусуңбу Эстелик?
- Ий-ии, - деген Эстелик улутунуп алды, - аябай бактылуумун, сенин деңиздей терең акылың, ааламдын кеңдигиндей пейилиң үчүн бактылуумун Бакыт!
- Жаным менин, сенсиз мен жашай алмак эмесмин, эгер билсең баягы сен кирип кетчүдө жинди болуп кете жаздадым.
- Ошого элеби, мен сага ичтеги сырымды ачык айталбай же алдап коюуга дитим барбай, чындыкты айткым келсе де оозум барбай кыйналып жүрбөдүмбү, анан дагы ата-энеңдерден чочулап жүрдүм.
- Ой жиндим десе, алар эмне дешмек эле, мен турганда эч нерсе дешпейт, чече турган өзүммүн да.
- Ошентсе да? - Андан ары аймалашып экөө бир адамдай кучакташып жатып калды. Эки жума өткөндө Бакыт менен Эстелик шаарга жөнөштү, иштеп жашоо үчүн. Бакыт жумуш таап иштей баштады. Эстелик үйдө, Бакыттын ата-энеси берген оокат аш менен көпкө чейин кыйналбай ынтымактуу жүрүштү.
Үч ай убакыт өткөндө кимден укканы белгисиз Эстелик үйдө жалгыз уктап атса Кубат кирип келди. Ал эшикти илип алып келип эле Эстеликти басып жыгылды.
|
|
|
|
